Potoki

Park Oruński położony przy ulicy Nowiny jest jednym z największych i najładniejszych parków w Gdańsku. Jego historia sięga XVII wieku. Przez Park przepływa Potok Oruński uchodząc w dolnym biegu do Kanału Raduni. Zasila on również w wody dwa stawy położone w Parku. Stawy znajdują się na różnych poziomach. Woda wpływa do wyżej położonego stawu z Potoku, następnie kaskadą i ciekiem łączącym płynie do niższego stawu. Z niego wraca do Potoku i wpływa do Kanału Raduni. Potok Oruński ma 7,5 km. długości. Zaczyna swój bieg na pograniczu osiedli Szadóki i Rębowo i spływa w dół doliny otoczonej wzgórzami morenowymi.
9 lipca 2001 roku doszło do obfitych opadów i wezbrania wód między innymi w Potoku Oruńskim, czego konsekwencją była powódź w Gdańsku. Zniszczeniu uległa zapora na górnym stawie i woda z całym impetem wdarła się do Parku powodując duże zniszczenia. Skarpy Potoku zostały zerodowane, a woda zaczła przelewać się przez most i ulicę wpadając do Kanału Raduni, który na szczęcie wytrzymał ten napór. W latach 2003/4 firma Szymanek dokonała odbudowy zbiorników retencyjnych i koryta Potoku w Parku na wlocie do stawu i przy ujściu do Kanału. W 2008/9 roku firma Agromel wykonała regulację Potoku Oruńskiego na odcinku Parkowym. Do umocnień brzegów wykorzystano materiały firmy Hydrolech.
W pierwszej kolejności prac w Parku ze względu na bezpieczeństwo przechodniów, przystąpiono do odbudowy brzegów i koryta Potoku na odcinku ujuciowym do Kanału Raduni. Zastosowano do tego gabiony i materace kamienne. Koryto Potoku oraz jego brzegi zostały rozmyte, a zniszczone skarpy groziły dalszym osuwaniem. W 2008/9 roku wykonawca, firma Agromel przystąpiła do regulacji Potoku na odcinku Parkowym. Gatunki roślin wykorzystane do obsadzeń: wiązówka błotna, knieć błotna, turzyca brzegowa, kosaciec żóty, sitowie leśne, krwawnica pospolita, mięta wodna, niezapominajka wodna, mozga trzcinowata, tatarak, tojeść rozesłana. Zastosowanie ekologicznych umocnień brzegów typu BESTMANN-technik przy rewitalizacji zbiorników lub cieków płynących, nadaje im naturalny charakter, jest przyjazne środowisku i stanowi doskonałe zabezpieczenie przed erozją. Do umocnienia brzegów i odtworzenia koryta potoku zastosowano opaski złożoną z walca kamiennego na stopie skarpy, na nim wegetacyjny walec kamienny oraz wegetacyjny materac kamienny. Całość zaparto palisadą z kołków drewnianych. Do wysokości skarpy dostosowana została wielkość wegetacyjnego materaca kamiennego. Dzizki plastyczności walców i materaców kamiennych, odtworzono koryto potoku nadając mu jego naturalny charakter. Obsadzenia roślinne wegetacyjnych materiałów kamiennych wykonano dwuletnimi, ukorzenionymi kokonami roślinnymi. Dadzą one początek naturalnej szacie roślinnej porastającej potoki i rzeki